Startpagina | LINKS | CONTACT

20 Maart 1945

Dinsdag 20 Maart 1945

Ben in Apeldoorn gisteren bij de dokter van Raad van Arbeid geweest voor invaliditeitsrente en toen naar Dr. Hermanides voor een nieuw maandelijks bewijs dat ik arbeidsongeschikt ben. Maar dat ging al niet meer zoo gemakkelijk. Het armbestuur zit er achter, die wil me aan het werk hebben, dan hoeven ze die 15 gulden niet meer uit te keren en nu moet dat weer overlegd worden met de dr. Van het Consultatiebureau. En dat allemaal voor die waardeloze 15 gulden (2 pond zout) wat toch weer terug betaald moet worden, zoo gauw als we weer in Eindhoven zijn.
Maar je kunt er toch niet buiten, want al wat ik bij de boer op haal, moet er toch van betaald worden. Gelukkig dat de boeren me nog geen zwarte prijzen aanrekenen.
Affin, voor deze maand zijn we weer gered en voor de rest maar weer afwachten.

Toen ik Zaterdag in Apeldoorn kwam, was Oom Benny daar ook, hij was lopende uit Den Haag gekomen. Hij had er 5 dagen over gedaan. Wat ziet die man er uit, nog een geraamte en anders niet. Hij weegt nog 80 pond en ik kan het me indenken. Hij was het liefst bij Dina om te slapen, maar dat ging niet, want Ciska, Dina en de kinderen en ik – als ik over ben – slapen zelf al bij Vlottes ’s nachts, omdat we geen licht hebben. En nu ben ik de hele familie af geweest of hij niet overal een paar dagen kan zijn, maar in nood leer je de menschen kennen. Ze doen het ja, maar met tegenzin. Zelfs zij, die het nog behoorlijk kunnen doen, hebben de grootste bezwaren. Ze laten liever iemand verrekken als dat ze de helpende hand toesteken. Eén grote familie moet in staat zijn om één man te helpen.
Over 14 dagen zou tante Jans komen en dan moeten ze zich zelf zien te redden.
Dus de man 2 dagen helpen heb ik gevraagd, ze doen het, maar ik heb heel wat bezwaren aan moeten horen, voor het zoo ver was. Ben nog bang dat er niet veel van terecht zal komen.
Deze week blijft hij bij Dina eten, dus Jo een schepje er op doen bij de boeren.
Heb gelukkig net nog 4 pond rogge en een pond tarwe gekregen. Ga morgen een extra roggebrood naar Apeldoorn brengen, dat hebben ze nu wel nodig en voor de rest maar zien hoe het verder loopt. Komt tijd, komt raad en de oorlog zal ook niet eeuwig duren.