Startpagina | LINKS | CONTACT

31 December 1944

Zondag 31 December 1944

Nog 1944. Maar niet lang meer, de laatste dag van het jaar is ingegaan. Dina en Ciska hebben er van gemaakt, wat er redelijk gesproken nog van gemaakt kan worden. Het stukje vleesch op de bon is bewaard voor vannacht bij het eten en van het beetje olie zijn appelflensjes gebakken, we hebben een beetje soep en de man een appeltje.
En zoo zijn we hier dan allemaal bij elkaar bij de fam. Vlottes, om de laatste avond van dit jaar zoo gezellig mogelijk door te brengen d.w.z. degeen die niet in Duitsland tewerk gesteld zijn.
Ook Gerard en Riek zijn van de partij, die menschen hebben het anders ook slecht, sparen ook het eten uit de mond voor hun kind. En zoo als velen moeten ze leven van de gaarkeuken en wat die opschept dat is niet veel meer en erg duur. Is het een wonder dat die menschen de hele dag met een hongerige maag rondlopen en daarbij erg onverschillig worden.

Ook bij Oom Arnold waar ik vanmiddag wat eten gebracht heb, hebben ze het slecht, al zal er nooit een klacht over zijn lippen komen ondanks zijn ernstige ziekte, die ongeneeslijk is, vind je in heel Apeldoorn geen opgeruimder en gelukkiger man (door het rotsvaste geloof) als hij. Maar dat neemt niet weg, dat tante Bertha voor een zware taak staat, want hij kan geen ogenblik buiten verpleging zijn, zoodoende kan zij nooit eens er tussen uit om eens wat extra’s bij een boer machtig te worden.
Vaniddag zijn Dina en ik nog naar de kerk geweest, Ciska heeft op de kinderen gepast.

Wat en geluk dat we nog licht hebben hier, zoodat we het vanavond nog wat lang kunnen rekken en niet zoo als velen een uur of 8 naar bed moeten . . .

Het is zoojuist 12 uur geslagen, we hebben elkaar allemaal een gelukkig en vredig Nieuwjaar gewenscht. Ik geloof dat het nooit dieper gemeend zal zijn, als dit jaar, want hoevelen uit dit deel van het land zullen er niet naar smachten naar een gelukkiger en betere tijd. De menschen voelen zich ook veel meer aan elkaar gebonden, zijn meer bereid elkaar te helpen. Uitzonderingen daar gelaten zooals profiteurs en Zwarte Pieten, waaronder ook veel boeren.
Maar als we hier nu maar uit leren kunnen, dan hebben we deze tijd niet voor niets meegemaakt, dan hebben we er zelfs bij gewonnen. Of zal het zoo zijn dat we als dit voorbij is, elkaar het licht in de ogen weer niet gunnen, dan gaan we er op achteruit!

We hebben toch nog een gezellige avond gehad en ze waren allemaal erg blij met het beetje wat we meegebracht hebben. In deze tijd is een mensch al tevreden met een klein beetje en des te meer als het een verrassing is.
Ook hebben we het nog over Eindhoven gehad, hoe of ze het daar nu zouden hebben, allicht beter als hier. En toch waren ze daar misschien wel ontevredener vanavond als wij. Omdat ze zich te veel van de bevrijding voorgesteld hebben.
De moffen zijn buiten volop aan het Nieuwjaar schieten, te hopen dat dit het laatste jaar is, dat ze zich op deze manier kunnen uitleven.